Kiedy otrzymujemy wartościowe prezenty od najbliższej rodziny, powinniśmy pamiętać o kilku powinnościach względem urzędu skarbowego. I choć w przypadku darowizny od rodziców podatek nie będzie od nas wymagany, to spoczywa na nas obowiązek poinformowania skarbówki o tym fakcie. Jak tego dokonać i co dołączyć do formularza SD-Z2?
Prezenty, czyli darowizna. Co to takiego?
Nieodłączną częścią pielęgnowania relacji z bliskimi są prezenty. Dajemy je sobie przy różnych okazjach. Podarunki miewają mniejszą bądź większą wartość. Zwłaszcza w przypadku bardziej wartościowych darowizn może zrodzić się pytanie, czy przypadkiem nie należy zapłacić podatku? Pytanie jest o tyle zasadne, że w wielu przypadkach podatek zapłacić trzeba.
Darowizna to przekazanie pieniędzy lub innej wartości materialnej. Osoba przekazująca darowiznę nie oczekuje zwrotu należności. Prezent, który daje, nabywa z własnego majątku. Co ciekawe, darowizną może okazać się także umorzenie pożyczki, jak również przekazanie posiadanych praw choćby majątkowych czy autorskich.
Kiedy poinformować skarbówkę o darowiźnie?
Tak naprawdę urząd skarbowy powinien dowiedzieć się o każdej darowiźnie, my zaś powinniśmy uiścić tzw. podatek od spadków i darowizn. Ten waha się między 3 a 20% wartości darowizny. Zanim jednak zdecydujemy się przekazać fiskusowi należną opłatę, warto sprawdzić, jakie więzy łączą nas z naszym darczyńcą. To, czy faktycznie zapłacimy podatek od darowizny zależy od tego, w jakim stopniu jesteśmy spokrewnieni z osobą obdarowującą.
Istnieją trzy grupy podatkowe. W pierwszej znajdują się m.in. małżonkowie, rodzice, dzieci, dziadkowie, rodzeństwo, zięciowie, synowe, jak również teściowie. W drugiej grupie z kolei widnieją tzw. zstępni rodzeństwa, jak również rodzeństwo rodziców czy rodzeństwo zstępnych i małżonków pasierbów oraz jeszcze dalsza rodzina. Wszyscy, którzy nie znaleźli się we wcześniejszych grupach, należą do grupy trzeciej.
A co z darowizną od rodziców? Czy trzeba płacić podatek?
Zacznijmy do tego, jak obliczyć podatek. Mamy tak zwaną podstawę opodatkowania. Dla pierwszej grupy podatkowej wynosi ona 9637 zł, dla drugiej 7276 zł, zaś dla trzeciej – 4902 zł. Podatek zapłacimy dopiero po przekroczeniu wspomnianych tutaj progów, a zatem stosowną opłatę na rzecz urzędu skarbowego uiścimy od tzw. nadwyżki.
W przypadku darowizny od rodziców podatek nie jest wymagany. Należą oni do grupy zerowej. Oznacza to, że po przekroczeniu wartości 9637 zł, nie musimy płacić podatku od nadwyżki, jednak otrzymanie darowizny należy zgłosić do urzędu skarbowego. Służy do tego formularz SD-Z2. Możemy go wypełnić i złożyć zarówno w oddziale urzędu, jak również za pośrednictwem Internetu. Do wniosku dołączamy także potwierdzenie otrzymania darowizny. W przypadku przelewu bankowego wystarczy potwierdzenie z bankowego konta.
Są sytuacje, gdy podatku płacić nie trzeba
Sytuacja, w której darowizna od rodziców nie jest obciążona opłatą na rzecz fiskusa, nie jest jedynym przykładem zwolnienia z podatku. Możemy z niego skorzystać również wtedy, gdy otrzymujemy prezent od dzieci, małżonka, teściów czy innych krewnych znajdujących się w pierwszej grupie podatkowej. Pamiętajmy również, że jeśli nie przekroczyliśmy granicy wolnych od podatku kwot, również przysługuje nam zwolnienie.
O czym jeszcze warto pamiętać? Nie zapominajmy, że wartość prezentów od najbliższych kumuluje się na przestrzeni 5 lat. Jest to istotne zwłaszcza wtedy, gdy otrzymujemy w prezencie pieniądze przelewane na konto bankowe. Wówczas mamy dokładne informacje na temat wysokości każdego przelewu w jednym miejscu i łatwo je zsumować. Na poinformowanie skarbówki o darowiźnie mamy pół roku od jej otrzymania. Nie warto więc zwlekać z wypełnieniem formularza SD-Z2, ponieważ istnieje ryzyko, że zapomnimy o naszym obowiązku względem urzędu.
Materiał zewnętrzny
